Park Narodowy Kushiroshitsugen składa się z pagórków otaczających największą w Japonii terenówkę, która obejmuje rzekę Kushiro oraz jej dopływy na wschodzie Hokkaido. Ogromny, dziewiczy i płaski krajobraz jest najbardziej atrakcyjnym elementem tego obszaru. Jest to także cenne siedlisko wielu roślin i zwierząt, w tym żurawia japońskiego, który jest uznawany przez japońskie rząd za skarb przyrodniczy. Kushiroshitsugen uznawane było za bezużyteczne, ponieważ trudno było je uprawiać. Jednak z powodu powojennego niedoboru żywności, rozwijania obszarów wiejskich, urbanizacji i wyrębu lasów na stokach, tereny bagienne kurczyły się i stawały coraz bardziej suche. W odpowiedzi na to lokalni badacze oraz grupy ochrony przyrody kontynuowały kampanie mające na celu ponowną ocenę wartości terenów bagiennych, co skutkowało międzynarodowym uznaniem ich znaczenia. W 1980 r. stały się one pierwszym mokradłem Ramsar w Japonii, a siedem lat później zostały obszarem parku narodowego. Utworzenie pierwszego parku narodowego, którego centrum stanowi teren bagienne, jest wydarzeniem, które stanowiło kamień milowy w historii japońskich parków narodowych, gdyż lokalne działania odkryły wartość naturalnego środowiska terenów bagiennych, które wcześniej były uznawane za "bezowocne". (Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Środowiska https://www.env.go.jp/nature/nationalparks/list/)]